Одговорот на ова го знаеме сите одамна – лигата е во јули или август за да може луѓето кои играат да си истераат одмор во Хотел Дрим на сред сезона. Овој аматерски пристап не е променет од кога ги играм тие лиги, а тоа е уште од 80-те години.

Оваа година Олимпијадата е од 1-14 август, што го поремети вообичаениот термин за лигата, па луѓето од ШФМ направија предлог-календар кој предвиде поединечното отворено првенство на Македонија да биде во јули, а лигата во септември. Имајќи го ова предвид, и во консултации со ШФМ, јас ги испланирав своите настапи за периодот пролет-лето.

Како шаховски професионалец со стаж од преку 20 години учество на турнири низ светот се трудам да се однесувам така – професионално и одговорно спрема работата, клубовите за кои играм и репрезентацијата. Играњето за репрезентација ми претставува посебна чест и задоволство, иако за жал од сите активни играчи до сега јас таа чест сум ја имал само 3 пати до сега (Европските екипни во Крит 2007 и Грција 2011 и Олимпијадата во Дрезден 2008). Со оглед на тоа дека Олимпијадата е настанот на годината, јас направив план како најдобро да се подготвам за него. Дел од тие подготовки е и учеството на турнири и со таа цел имав во план да настапам на силниот опен во Ретимно, на Крит, кој е во периодот од 11-19 јули. Идеален термин, кој остава малку време и за одмор по турнирот а пред заминувањето за Тромсо на 1 август.

И што се случува следно? Денес дознавам дека ШФМ решава да го замени терминот на лигата со терминот за поединечното првенство, со други зборови лигата да биде на сред јули. Објаснувањата од типот, не се знае дали ќе има пари за поединечното до јули, кој ќе го игра поединечното ако не е во лето, не можат луѓето да плаќаат ако се игра во Скопје итн се несериозни и само потврда на аматерскиот пристап за кој говорев погоре. Дури и моите предлози за компромис, лигата да остане во јули но да се помести пред или после турнирот не наидоа на разбирање и беа одбиени, иако ми изгледаа сосема фер и разумни. Суштината е во тоа чии интереси се гледаат – на професионалците (годинава тука сум само јас, со оглед дека на останатите играчи од репрезентацијата им е сосема сеедно кога е лигата, јули или септември, но други години биле засегнати повеќемина) или на луѓето кои сакаат да играат лига и да тераат одмор истовремено. Од постапката на ШФМ одговорот е сосема јасен – терањето одмор е поважно од еден од најдобрите играчи во државата и член на репрезентацијата. ШФМ воопшто не ја интересира мојот углед како професионалец, кој мора да откаже учество на турнир за кој потврдил дека ќе го игра, престижен турнир на кој многу тешко се добиваат услови и треба години за да се изгради довербата кај организаторите; не ја интересира тоа што со неиграњето на турнирот ме спречува да заработувам со својата професија; не ја интересира што член на репрезентацијата нема да може соодветно да се подготви за тоа натпреварување (да ве потсетам ли само на резултатите од минатогодишното Европско првенство и претпоследното место?) Едноставно кажано, ШФМ воопшто не ја интересираат професионалците.

Една од главните цели на ШФМ е подготовка и настап на репрезентацијата. Од разни причини подготовките се најчесто непостоечки, па затоа играчите ги земаат работите во свои раце – секој се подготвува како што знае и умее. Во случајов дури и тој момент на индивидуални подготовки се саботира.

Да биде работата уште полоша, ова не е прв пат ШФМ да донесува вакви одлуки со календарот при кои јас и други играчи биле оштетени. Иако луѓето кои се таму отсекогаш во текот на годините биле бивши шахисти, очигледно позицијата ги прави повеќе политичари отколку шахисти кои учат од сопствените грешки. А за причините и целта на промовирањето на аматерскиот шах (кој апосолутно го поддржувам, но не на сметка на професионалниот шах), во некоја друга прилика.